3. Se excluyen del ámbito regulado por la presente Ley:
a) La relación de servicio de los funcionarios públicos, que se regulará por el Estatuto de la Función Pública, así como la del personal al servicio del Estado, las Corporaciones locales y las entidades públicas autónomas, cuando, al amparo de una Ley, dicha relación se regule por normas administrativas o estatutarias.
b) Las prestaciones personales obligatorias.
c) La actividad que se limite, pura y simplemente, al mero desempeño del cargo de consejero o miembro de los órganos de administración en las empresas que revistan la forma jurídica de sociedad y siempre que su actividad en la empresa sólo comporte la realización de cometidos inherentes a tal cargo.
d) Los trabajos realizados a título de amistad, benevolencia o buena vecindad.
e) Los trabajos familiares, salvo que se demuestre la condición de asalariados de quienes los llevan a cabo. Se considerarán familiares, a estos efectos, siempre que convivan con el empresario, el cónyuge, los descendientes, ascendientes y demás parientes por consanguinidad o afinidad, hasta el segundo grado inclusive y, en su caso, por adopción.
f) La actividad de las personas que intervengan en operaciones mercantiles por cuenta de uno o más empresarios, siempre que queden personalmente obligados a responder del buen fin de la operación asumiendo el riesgo y ventura de la misma.
g) En general, todo trabajo que se efectúe en desarrollo de relación distinta de la que define el apartado 1 de este artículo.
4.A)Existen diferentes tácticas para acadar uns obxectivos determinados, que buscan confundir, intimidar ou debilitar a posición do contrario. Algunas de estas tácticas de presión son:
Desgaste:Consiste en aferrarse á propia posición e non facer concesións
ou facer concesións mínimas. O que se busca con esta táctica é agotar á
outra parte ata que ceda.
Ultimátum: Consiste en presionar á outra parte, empurrándolle a que tome
unha decisión sen darlle tempo para reflexionar.
Esixencias crecentes: Consiste en realizar novas peticiones á medida que a outra parte vaia cedendo, sen que o concedido nunca resulte eficiente. E ó final a outra parte intentará pechar o trato o antes posible para evitar estas exixencias.
Autoridade superior: Consiste en aparentar que se conta cunha delegación suficiente para pechar o trato nunha negociación. Ó final, cando se acada un acordo, comunícase que este queda pendente da conformidade dos órganos superiores da empresa, que plantearán novas exixencias.
Esta táctica consiste tamén en presionar á outra parte para que acepte unhas condicións determinadas baixo a amenaza de que se éstas se modifican, haberá que remitir a proposta a un nivel superior, que dificilmente lle dará o visto bó.
Home bo - Home malo: Consiste da representación dunha das partes por dous homes: un deles, móstrase intratable, amenazante, exixente, sen o menos interese en facer concesiones, mentres que o outro trata de gañarse a confianza do opoñente mostrándose comprensivo, cordial e trata de convencelo de acepte a súa proposta, antes de que o seu compañeiro tome as rendas da negociación.
Lugar de negociación: Cando esta táctica ten lugar nas oficinas dunha das partes, trata de sacar ventaza da situación. Trátase de que o interlocutor se sinta incómodo, infravalorado, etc, pero dunha maneira sutil, sen que sea consciente de que está sendo víctima de esta extrataxema.
Tempo:Consiste en xogar có tempo en beneficio propio.
B) Non son recomendables, son enganosas e o mellor que se pode facer é
evitalas, xa que poden ser beneficiosas nun momento dado pero có tempo se
termina aparentando unha imaxe de negociador deshonesto, falso, poco fiable. A única táctica
que realmente funciona é a profesional, a preparación das negociacións, a franqueza, o respeto da outra parte e a firme defensa dos intereses.
5. Fases da negociación: Son tres:
-Preparación: É o periodo previo á negociación que nun tempo limitado hai que empregar na búsqueda de información e en definir a nósa posición. E consiste en recopilar toda a información sobre a nósa oferta, sobre os nosos competidores e sobre a empresa coa que vamos a negociar, definir con precisión os nosos obxectivos, a estratexia que vamos a utilizar e as tácticas que vamos a empregar. Tamén hay que contactar con aqueles departamentos da empresa ós que se lles poda concernir esta negociación con obxeto de informarlles e unificar criterios. Hay que coñecer con exactitude a nósa marxe de maniobra:
hasta onde podemos ceder, que tipo de acordos podemos firmar e qué outros requerirán autorización dos órganos superiores.
- O desenrolo: Abarca dende que nos sentamos á mesa de negociación ata que finalizan as deliberacións, xa sexa con ou sen acordo. É a fase na que ambas partes intercambian información, detectan as discrepancias e tratan de achegar posturas mediante concesións.
A súa duración é indeterminada, requerindo frecuentemente altas dosis de paciencia. Polo xeral non é conveniente precipitar acontecementos, sendo preferible agardar ata que as ideas vaian madurando.
- O peche da negociación pode ser con acordo ou sen él. Antes de dar por acadado un acordo hai que cercionarse de que non queda ningún cabo solto e de que ambas partes interpretan de igual mañeira os puntos tratados. Unha vez pechado hay que recoller por escrito todos os aspectos do mesmo. É frecuente que neste momento as partes se relaxen, cando, xusto ó contrario, conven estar moi atentos, xa que no documento se ten que
precisar moitos detalles que ata ese momento probablemente apenas se haxan tratado.
As negociacións tamén poden finalizar con ruptura, e aínda que non convén precipitarse á hora de tomar esta decisión, é unha posibilidade que convén contemplar cando se negocia. Por último, sinalar que unha vez que finaliza a negociación convén analizar con sentido crítico cómo se desenrolou, detectando aqueles aspectos que convén mellorar.
6. Na fase de desenrolo tense que amosar unha actitude segura, non é conveniente ser indeciso, xa que para facer unha negociación hai que ter as cousas claras dende o primeiro momento, a linguaxe ten que ser unha linguaxe formal e correcta, xa que unha negociación é algo serio e dévese de amosar unha actitude de responsabilidade.
